Ozdoby drogocennego wyzwolenia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Ksiazki
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzył nową stronę „{{Książka | Okładka = | Okładka link = | Tytuł = Ozdoby drogocennego wyzwolenia | Autor = Gampopa | Tłumaczenie = Khenpo Konciog Gjaltsen (z tybetańsk…”)
 
m (2 wersje)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Książka
 
{{Książka
| Okładka =
+
| Okładka = Ozdoby drogocennego wyzwolenia.gif
 
| Okładka link  =  
 
| Okładka link  =  
 
| Tytuł        = Ozdoby drogocennego wyzwolenia
 
| Tytuł        = Ozdoby drogocennego wyzwolenia

Aktualna wersja na dzień 13:14, 30 sty 2013

Gampopa
Ozdoby drogocennego wyzwolenia Norbu 2010

liczba stron: 534
tłumaczenie: Khenpo Konciog Gjaltsen (z tybetańskiego), Łukasz Szpunar (z angielskiego)



Dodatkowe informacje

Ozdoba drogocennego wyzwolenia to jedno z najważniejszych dzieł buddyzmu tybetańskiego. Od niemal tysiąca lat służy pokoleniom praktykujących jako kompletny przewodnik po fundamentalnych naukach buddyjskich, począwszy od wejścia na ścieżkę, a skończywszy na owocu praktyki, czyli pełnym oświeceniu.

Książka ta zawiera nauki na temat natury Buddy, poszukiwania duchowego mistrza, nietrwałości, karmy, rozwijania umysłu oświecenia i sześciu doskonałości, dziesięciu poziomów bodhisattwy, a także stanu Buddy i jego aktywności.

„Każdy, kto dobrze zna Ozdobę drogocennego wyzwolenia, może powiedzieć, że naprawdę rozumie buddyzm”. – Khenpo Konciog Gjaltsen Rinpocze

O autorze

Gampopa (1074-1163), jeden z najbardziej szanowanych mistrzów buddyzmu tybetańskiego, był głównym uczniem wielkiego jogina Milarepy. Nauki Gampopy słynęły jako „jasne jak słońce”. Ozdobę drogocennego wyzwolenia uważa się za najważniejszy z wielu tekstów, które napisał.

O tłumaczu z języka tybetańskiego

Czcigodny Khenpo Konciog Gjaltsen urodził się w Tsari w Tybecie. Po ucieczce z przejętego przez Chińczyków Tybetu rozpoczął dziewięcioletnie studia w Centralnym Instytucie Wyższych Studiów Tybetańskich w Waranasi w Indiach i uzyskał tytuł aczarji. Następnie przez wiele lat uczył się u wielu urzeczywistnionych mistrzów różnych linii buddyzmu tybetańskiego. Podczas tradycyjnego trzyletniego odosobnienia studiował pięcioraką, głęboką ścieżkę Mahamudry, sześć jog Naropy i inne nauki. W 1982 r. założył Tybetańskie Centrum Medytacji w USA. Od tamtej pory poświęca się nauczaniu w różnych ośrodkach, pisaniu i tłumaczeniu tekstów.