Pismo Japońskie. Metody transkrypcji: Różnice pomiędzy wersjami
(zaimportowane z poprzedniej wersji strony) |
m (5 wersji) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
==Uwagi== | ==Uwagi== | ||
| − | + | Ewa Krassowska-Mackiewicz ukończyła w 1994 roku Japonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1989 roku Japońskie Ministerstwo Edukacji przyznało jej roczne stypendium na Uniwersytecie w Hiroshimie. Od 1997 roku związana jest z Polsko-Japońską Wyższą Szkolą Technik Komputerowych, gdzie jest pracownikiem Katedry Kultury Japońskiej oraz lektorem języka Japońskiego. Prowadzi także zajęcia na Japonistyce na Uniwersytecie Warszawskim. W 2002 roku odbyła w Japonii specjalistyczne szkolenie dla nauczycieli języka japońskiego, organizowane przez Fundacje Japońską. Jest tłumaczem przysięgłym języka japońskiego. | |
==Linki zewnętrzne== | ==Linki zewnętrzne== | ||
Aktualna wersja na dzień 13:16, 30 sty 2013
Ewa Krassowska-Mackiewicz
Pismo Japońskie. Metody transkrypcji Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych
liczba stron: 47
ISBN: 838924411X
Dodatkowe informacje
Jest to pierwsza polska pozycja opisująca systemy pisma Japońskiego, używane współcześnie. Przedstawia znaki dwóch sylabariuszy (hiragany i katakany) oraz opisuje w zarysie znaki - ideogramy (kanji), dzieląc je na grupy pod względem genezy i budowy. Przedstawiono w niej zarówno znaki drukowane, jak i pisane odręcznie, z zaznaczeniem kolejności pisanych elementów w poszczególnych znakach. Materiał przedstawiono tak, aby mogli z niego korzystać zarówno uczący się języka japońskiego, jak i ci, którzy chcą tylko zapoznać się z głównymi problemami pisma japońskiego, poznać kształty liter znaków i nauczyć się transkrybować po japońsku. Jednocześnie objaśnienia czytania fonemów japońskich, ukierunkowane na odbiorcę posługującego się językiem polskim, pozwalają poznać właściwą wymowę słów Japońskich.
Uwagi
Ewa Krassowska-Mackiewicz ukończyła w 1994 roku Japonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1989 roku Japońskie Ministerstwo Edukacji przyznało jej roczne stypendium na Uniwersytecie w Hiroshimie. Od 1997 roku związana jest z Polsko-Japońską Wyższą Szkolą Technik Komputerowych, gdzie jest pracownikiem Katedry Kultury Japońskiej oraz lektorem języka Japońskiego. Prowadzi także zajęcia na Japonistyce na Uniwersytecie Warszawskim. W 2002 roku odbyła w Japonii specjalistyczne szkolenie dla nauczycieli języka japońskiego, organizowane przez Fundacje Japońską. Jest tłumaczem przysięgłym języka japońskiego.
